Yıl 2023 ve insanlık çöplüğe yuvarlanıyor. Her yüzyılın bir kaos dönemi var son birkaç yılda bu yaşanıyor. Her yer kokuşuyor. Madde madde sıralasak liste ne kadarda uzun olur. Utanmamız kalmadı, saygımız sevgimiz. İnancımız doğrularımız hepsi çıkmaz yola girmiş. Para ve güç olmuş tapılacak husus. Kendi sevdamızda başımızı almışız sağa sola yalpalayarak yaşıyoruz hayatı. Daha güzel duygularla bezemek istiyorum satırlarımı. Her hafta güzel bir şeyler paylaşmak yazmak istiyorum. Gün geçmesinki yaşananlar insani sinirlerimiz hoplatmasın. Göreceğiz bakalım tahammül sınırımız nereye kadar dayanıyor. Dilim dönmüyor kalemim yazmıyor ama yazmadanda olmuyor. Bu sefere içtem içe bu çaresizlik acziyet beni boğuyor.
Adam demek isterdim diyemiyorum, daha bu hafta televizyonlarda karısını atmış yatağa, canlı yayın açıyor, edepsiz, karısını tezgaha koymuş sanki ondan bundan para dilenyor. Lanet olsun bu nedir, hangi terbiyenin sınırları içerisindedir. Elli, yüz liraya bunu yapan. En mahremini yatak odasını, yatağını, karısını ortalığa saçan canlıdan ne beklenir. Kokuşmuşluk almış başını gidiyor. Dini olarak bırakalım bir tarafa sen karını nasıl paylaşabiliyorsun. Bugün ekranda elli liraya yarın ortamda bedavaya. Onur gurur kalmadımı? Ar damarınızda trafikmi tıkandı. Utanmanız sakınmanız ne kadar ucuza satıldı. O kadın nasıl bakıyor insanların yüzüne. Ya yetiştireceği çocuklar. Ötesini düşünmek bile istemiyor insan.
Mahkemeye gidip serbest kalıp birde açıklama yapıyorlar. Diyorki ucuz etin yağnicisi, burda ahlaksız bir şey yok. Elli altmış bin lira kazanınca bunlar ahlak sınırları içine giriryor. Utanmıyor, kadınını kıskanmıyor. Birisi biraz daha para göndersin diye yapmayacağı namussuzluk şatlabanlık kalmıyor.
Kısa sürede neler yaşandı dünyada ve ülkemizde neden aklımız başımıza gelmiyor. Salgın, Yangınlar, Depremler, Savaşlar vs. daha ne gerekiyor.
Yolsuzluk, namussuzluk, arsızlık, haksızlık, duyarsızlık, kimliksizlik almış başını gitmiş. Sokakta köpekler çoluk çocuğa insanlara saldırıyor bir kitle çıkıp sokakta ısırılan çocuğa, insanlara kızıyor. Unutmayınki bunların hepsini büyük defter yazıyor. Bir vakit gelecek o hesap günü bütün iştahı ile bütün bu yanlışlarını hesabını sormak için sabırsızlıkla bizi bekliyor.
Paralar dolandırıldı, Fenomenler kara para akladı, Hakeme yumruk atıldı, Güzellik salonlarında her türlü iş yapıldı, Köpekler her yeri sardı, Sapkınlık özgürlük oldu. Filmler kültüre dine saldırdı. Milliyetçilik yerini ırkçılık aldı, en ufak bahanelerler masa olan gençlik kullanıldı. Dizilerin arasına dönmeler nazar boncuğu gibi takıldı. Hep göstermelik, özünden uzaklaşan, herşeyi normaleşmeye, gelişmeye bağlayan bir yaşam tarzı. Bütün bunlar olurken bizler büyük şeyler yaptığımızı sanarken. Bu topraklar için bir Eril ALPEREN ŞEHİDİMİZİ yumruk yiyen hakemle aynı zamanda kara toprak sardı, kimin haberi vardı ya da az da olsa canı yandı, burnu sızladı. Ya da duyan oldu. Ruhumuz çekilmiş insanlık kıyılarından. Bu kokuşmuşluk arta kalan bizede yakışan.
Ne gerekiyorsa yapılmalı. Elden gidiyor bize ait ne varsa. Sosyal medya, tehlike ve sorumsuzluk içeren her mecra, gerekiyorsa kısıtlansın kapansın. Yoksa eski kodlamalarına sahip bir toplum ve onun dinamikleri bu iğrençliğe nasıl dayansın.
Bazen duygusuz olmak daha mı iyi diye düşünüyorum. Mesela Filistinde ölen bir çocuğun kanını ellerimde, Kalbinin son atışını yüreğimde hissetmesem, Çaresiz bir anneyi yıkılmış evinin dibinde yiten canlarının peşinde bekletmesem. Neredesiniz ey kardeşlerim diye bağırarak soran kardeşimin sesini kulağımın dibinde gürletmesem. Şiddete uğrayan kadınları bir daha dövdürmesem. Bazen diyorum duygusuz olmak, duyarsız olmak daha iyi diyorum ama ben HİSSETMEDİĞİM ZAMANDA ÖLÜYORUM.
NE OLUR KENDİMİZE GELELİM...
Yasin pamuk
EVRENSEL KÜLTÜR VE SANAT DERNEĞİ